W związku z wystawą prac Maurizio Cattelana w Centrum Sztuki Współczesnej na Zamku Ujazdowskim w Warszawie (otwarcie – 15 listopada 2012 r.) warto przypomnieć sylwetkę tego urodzonego w Padwie (rocznik 1960) najdroższego i najbardziej znanego współcześnie tworzącego włoskiego artysty, autora licznych i kontrowersyjnych instalacji.
A jest nie lada sztuką przytoczyć fakty z życia tego artysty. Cattelan od lat bowiem sprawnie podsyca plotki na swój temat. Nowojorczyk z wyboru, autor słynnego monumentu L.O.V.E. znajdującego się nieopodal budynku Giełdy Papierów Wartościowych w Mediolanie, polskiej publiczności znany jest bliżej przede wszystkim z wzbudzającej silne emocje instalacji Dziewiąta godzina (La Nona Ora) przedstawiającej sylwetkę papieża Jana Pawła II przygniecionego meteorytem. Wystawiona w Zachęcie w 2000 r. rzeźba została uznana przez niektóre środowiska za prowokację jawnie uderzającą w Kościół katolicki. Nie był to pierwszy wybryk Cattelana. Bezpardonowy, określany mianem błazna, nie posiadający artystycznego wykształcenia Cattelan lubuje się w formach nawiązujących do tematu religii, śmierci czy seksu. Ironia przybierająca formę kolejnych instalacji wcale nie tak dawno znalazła ucieleśnienie w firmowanym przez Cattelana czasopiśmie o tyleż prowokującej zawartości co tytule – Toiletpaper. Przywołanie tytułów jego dzieł nie robi wrażenia, dopiero obcowanie z bryłą, stworzoną każdorazowo przez wybranych przez Cattelana artystów, którym zleca realizację własnych pomysłów, wprowadza widza w świat czarnego humoru.
Nie jest łatwo zaszufladkować twórczość Cattelana. Jego skłonność do rozprawiania się z ikonami pop kultury oraz tematami tabu sprawia, że przyczepiane mu etykiety nie wytrzymują próby czasu. Sam zainteresowany permanentną zmienność poruszanych przez siebie zagadnień tłumaczy entuzjazmem, który odnajduje w… zmianach właśnie.
Czym zaskoczy kolejna warszawska wystawa firmowana przez Cattelana? Czy artysta zdecyduje się przerwać emeryturę, na którą przeszedł zaledwie dwa lata temu i zaproponuje nowe dzieła? W jakim stopniu wpiszą się one w polską rzeczywistość i czy odbiją się szerokim echem jak wystawa sprzed ponad dekady? Odpowiedzi na te pytania można uzyskać w CSW do 24 lutego 2013 r.